Birmees Waterfestival

Auteur : Peter Vredeveld

Bekijk Birmaanse Boeddhabeelden

Thingyan is een festival dat in heel Myanmar (Birma) wordt gevierd als nieuwjaarsfeest. Thingyan vertaalt zich naar 'overgang [van de Zon van Vissen naar Ram],' dat meestal plaatsvindt rond april in de Birmaanse maand Tagu. Het boeddhistische festival wordt vier tot vijf dagen gevierd. Vroeger werden de festivaldata berekend volgens de traditionele Birmaanse lunisolaire kalender. Onlangs zijn de festivaldata vastgesteld volgens de Gregoriaanse kalender, waardoor het festival duurt van 13 tot 16 april. Een van de belangrijkste festivals in Myanmar is het festival, dat plaatsvindt tijdens de warmste tijd van het jaar. Wat is er beter om af te koelen dan elkaar te bespatten of te overgieten met koud water met welk vat dan ook?

De oorsprong van het Waterfestival - Thingyan

De oorsprong van Thingyan komt voort uit de boeddhistische versie van een hindoeïstische mythe. De koning van Brahma, genaamd Arsi, verloor een weddenschap van de Koning der Devas (Goden), Sakra. Sakra onthoofde Arsi zoals afgesproken, en een olifantenhoofd werd bewaard als vervanging voor Arsi's lichaam, die toen Ganesha werd. Brahma was zo krachtig dat als het hoofd in zee zou worden gegooid, het water zou opdrogen. Op dezelfde manier, als het hoofd op het land zou worden gegooid, zou het land verschroeien. Als het in de lucht zou worden gegooid, zou de lucht in brand vliegen. Sakra beval vervolgens dat Brahmas hoofd door de ene prinses devi naar de andere werd gedragen, om de beurt een jaar lang. Het nieuwe jaar symboliseert sindsdien de overdracht van Brahmas hoofd.

Het Waterfestival

Op de vooravond van het festival genieten de Birmezen van diverse activiteiten zoals muziek, zang, dans en andere feestelijke activiteiten in afwachting van het waterfestival. Elk buurt heeft goed versierde bamboe- of houten paviljoens en podia.

Het serieuze watergooien begint pas op de eerste dag van A-kya nei in de meeste delen van het land, hoewel er in sommige gebieden uitzonderingen kunnen zijn. Traditioneel bestond het festival uit het besprenkelen van geurend water in een zilveren kom met Jambul-takjes. Deze praktijk wordt voortgezet in landelijke gebieden. Het besprenkelen van water wordt geloofd om de "zonden" van het vorige jaar "weg te wassen". In grote steden worden naast de zachtere kommen en bekers ook reuzenspuiten van bamboe, messing of plastic, tuinslangen, waterpistolen en andere apparaten gebruikt om water te spuiten. Ook worden waterballonnen en brandslangen gebruikt om mensen met water te bespuiten. Omdat het de warmste tijd van het jaar is in Birma, verwelkomen de meeste mensen een flinke plons koel water.

De derde dag is A-kyat nei (er kunnen twee dagen zijn voor deze specifieke gelegenheid in bepaalde jaren). De vierde dag is A-tet nei, wanneer Thagya Min terugkeert naar de hemel en de laatste dag van het waterfestival markeert.

Feestelijkheden in heel Myanmar

Thingyan is niet alleen een festival, maar ook een tijd van immense vreugde en gemeenschapsbinding in heel Myanmar. Van de drukke straten van Yangon tot de serene dorpen in de Shan-staat, overal is de geest van Thingyan voelbaar.

In Yangon, de grootste stad van Myanmar, zijn de Thingyan-feesten groots en levendig. De straten zijn versierd met kleurrijke banieren en lichten, en velen verzamelen zich om deel te nemen aan de festiviteiten. Muziek schalt uit luidsprekers en traditionele dansvoorstellingen dragen bij aan de feestelijke sfeer.

Een van de hoogtepunten van Thingyan in Yangon is de traditionele processie, bekend als de Padauk Boom Processie. De padauk boom wordt als heilig beschouwd, en tijdens Thingyan wordt een prachtig versierde padauk boom door de straten geparadeerd te midden van gejuich en applaus.

In Mandalay, de culturele hoofdstad van Myanmar, wordt Thingyan met gelijke enthousiasme gevierd. De terreinen van het Mandalay Paleis worden tijdens het festival een centrum van activiteit, met eetkraampjes, kermisspellen en culturele optredens die zowel de lokale bevolking als toeristen aantrekken.

Overal in het land vechten mensen, gooien ze met water naar elkaar met speels enthousiasme. Het water symboliseert zuivering en vernieuwing, door het oude jaar weg te spoelen en het nieuwe te verwelkomen.

Traditionele Rituelen en Gebruiken

Hoewel moderne vieringen van Thingyan watergooien en uitbundigheid inhouden, heeft het festival ook diepgewortelde traditionele rituelen en gebruiken.

Een van deze rituelen is het aanbieden van aalmoezen aan monniken. Tijdens Thingyan bezoeken toegewijde boeddhisten kloosters om monniken voedsel, gewaden en andere benodigdheden aan te bieden om verdienste te verdienen.

Een ander belangrijk aspect van Thingyan is het gieten van water over Boeddhabeelden. Deze symbolische daad staat voor de reiniging van de Boeddha en wordt geloofd om zegeningen en voorspoed te brengen.

Veel gezinnen doen ook aan liefdadigheid tijdens Thingyan, door voedsel en geld te doneren aan minderbedeelden om vreugde en mededogen te verspreiden.

Regionale Variaties

Hoewel de essentie van Thingyan in heel Myanmar hetzelfde blijft, voegen regionale variaties diversiteit toe aan het festival.

In de Shan-staat wordt Thingyan bijvoorbeeld gevierd met traditionele Shan-dansen en muziek. De Shan-mensen, bekend om hun gastvrijheid, verwelkomen bezoekers met open armen tijdens het festival.

In de Rakhaing-staat wordt Thingyan gecombineerd met de viering van het Rakhaing Nieuwjaar, wat zorgt voor een unieke mix van culturele festiviteiten.

Op vergelijkbare wijze hebben etnische minderheidsgroepen in Myanmar hun eigen gebruiken en rituelen die met Thingyan geassocieerd worden, waardoor het een echt inclusief en divers feest is.

Conclusie

Het Birmese Waterfestival, of Thingyan, is meer dan alleen een nieuwjaarsviering; het is een tijd van eenheid, vreugde en culturele rijkdom. Van zijn oude oorsprong tot de festiviteiten van vandaag de dag blijft Thingyan de harten en geesten van de mensen in Myanmar boeien, en het toont het levendige erfgoed en de tradities van het land.